Na Początek...

Jestem Sokół. Tak na mnie wołają od dziecka moi znajomi i przyjaciele. Tak się utarło i tak być już widocznie musi. Pochodzę z Warszawy, choć nie jestem najbardziej znanym sokołem ze Stolicy (te słynne gnieżdżą się na szczycie Pałacu Kultury). Studiuję, piję, palić paliłem, ale rzucam, więc można powiedzieć że jestem normalnym przeciętnym obywatelem- nic szczególnego ani nadzwyczajnego we mnie nie ma.  Czemu piszę tego bloga? Tak po prostu. Tak z chęci podzielenia się moimi przemyśleniami i komentarzami z kimś innym. Opinią niezależną, oddolną, prostą, ludzką. Każdy z nas ma swoje opinie, mówi się nawet, że  „gdzie sześciu Polaków, tam zawsze siedem różnych zdań”. Być może. Ja mam zawsze swoje, nie chce bowiem biernie przyglądać się wydarzeniom wokół mnie. Ale nie chcę też zamykać się w jednym światopoglądzie,  czy idei, tylko szukać, zastanawiać się, analizować wszystkie opcje i dopiero wtedy wyciągać wnioski i osądy.

W debacie publicznej często zapomina się o tym, że każdy kij ma dwa końce. Człowiek którego osobiście cienię, choć nie zawsze się z nim zgadzam, Jarosław Kaczyński, powiedział kiedyś z Mównicy Sejmowej, że „Żadne krzyki i płacze nas nie przekonają, że białe jest białe, a czarne jest czarne”. Choć wypowiedź ta została przez ogół posłów, a później przez media, ostentacyjnie wyśmiana, uważam że była w niej zawarta pewna prawda. Nie zawsze białe jest do końca białe, nie zawsze czarne jest do końca czarne, często rzeczy są na swój sposób szare.

Przykład? Związki partnerskie w Polsce. A raczej debata  o nich, już po odrzuceniu odpowiedniej ustawy przez Sejm. Nie zawsze zagłosowanie przeciwko związkom partnerskim oznacza szeroko pojętą nietolerancję. Skoro można powiedzieć że poseł John Godson okazał „nietolerancję” głosując przeciw formalnym związkom gejów i lesbijek, to czy nie można powiedzieć, że, z drugiej strony, okazał się człowiekiem tolerancyjnym wobec katolickiego i tradycyjnego modelu rodziny, zgodnemu z wielowiekową tradycją tego Kraju jak i Europy? A może vice versa- posłowie głosujący "za" okazali się ludźmi postępowymi, idącymi z "duchem czasu", a poseł Godson i cała reszta konserwatystów to zaściankowicze  nietolerujący naturalnej przecież rzeczy (zwłaszcza na Zachodzie), jaką jest homoseksualizm?  A może trzeba by spojrzeć na posłów głosujących przeciwko ustawie, nie jako na „homofobów”, a po prostu jako na ludzi broniących ekonomicznego interesu państwa? Dlaczego? Ano dlatego że związek partnerski to „związek dwóch osób DOWOLNEJ płci, sankcjonowany przez państwo”. A to znaczy także, że oprócz związków homoseksualnych mielibyśmy do czynienia z legalizacją konkubinatów, a wiadomo że najfajniej by było wieść sobie słodki high life, skakać z kwiatka na kwiatek a potem wyciągać łapę do państwa po ulgi podatkowe należne definiowanym małżeństwom. Ta sprawa jest zbyt głęboka by można tu było powiedzieć o ludziach (nomen omen) białych i czarnych- "ciemnogrodu i postępowców", czy "lewaków" i "odważnych , broniących honoru rodziny". To tylko krótki przykład tego, że każde wydarzenie ma wymiar wielowątkowy; ma podwójne dno, tylko czasem trudno jest je dostrzec w harmidrze okrzyków dobiegających raz z prawa i raz z lewa. Moim wprawnym, sokolim wzrokiem, postaram się przyjrzeć wielu sprawom i zagadnieniom, usiąść, przeanalizować, a potem podać na tacy moje skromne zdanie. 

Ale jednocześnie podkreślam- nie chce narzucać nikomu żadnej opinii, szufladkować według poglądów czy uważać moich osądów za jedyne słuszne. Nie. Po prostu, posługując się tym blogiem, chce się nimi podzielić. A co Ty, Drogi Czytelniku, sobie z nimi zrobisz, to już Twoja sprawa :)